فاطمه (س) زمان ناخوشی پدر، بیش از همه گریه می‌کرد، تا اینکه پدر به او گفت: « تو اولین کسی هستی که در بهشت به من ملحق می‌شوی. » با این جمله آرامش به جان فاطمه (س) نشست و لبخند زد. دردانه پیامبر (ص) بعد از رحلت پدر، یک دریا اشک ریخت و مردم به جای آرام کردن او، شکایت کردند که یا شب گریه کن یا روز. از آن به بعد و بانو به بقیع می‌رفت و گریه می‌کرد.
همیشه به وقت صدا کردن بچه‌ها می‌گردد دنبال کلمات قشنگ. همیشه حواسش است قبل از بردن نامشان محبت ریخته باشد در کلامش. پسر کوچکش، حسینش آمده است پیشش، به مادر سلام می‌دهد و فاطمه (س) می‌گوید؛ «سلام پسرک من! نور چشم من! میوه دلم!»
