بیدار شدم سحری بخورم که فردا روضه بگیرم . ولی هیچی نداشتیم رفتم پول بردارم برم مغازه برادرم که الان بازه دیدم پول ندارم رفتم دست خالی پیش برادرم دیدم مغازه بسته است .
برگشتم خانه دیدم برادرم خانه است داره سحری می خوره .
سلام کردم جوابی نشنیدم .... نشستم ساکت باهاش سحری بخورم که اذان گفت .
رفتم وضو بگیرم وقتی برگشتم دیدم برادرم نیست .
داشتم از تعجب پس می افتدم .
تلفن زنگ می خوره گوشی رابر می دارم یه صدایی از حیاط خانه شنیدم گوشی را می ذارم زمین به سمت حیاط میرم که می بینم برادرم داره تو حیاط گریه می کنه .
آروم میرم طرفش و دستم را می ذارم تو پیشونیش که برمی گرده طرفم و می گه : چرا گوشی را بر نداشتی ؟
تازه یاد تلفن می افتم که سریع بر می گردم داخل گوشی را بر می دارم ومی گم الو یه صدای مر موزی می شنوم می گه برادرت مرده .....
مرده یادت نمی یاد از خواب بیدار شو.... از خواب می پرم که می بینم سر میز تو اشپز خانه خوابم برده بود و تازه یادم افتاد در همین روز در ماه رمضان دو سال پیش برادرم تصادف کرد وضربه مغزی شد .
با به یاد اوردن این موضوع دلم اتیش گرفت .
روی میز پر از چیزهای برای خوردن بود که برادرم بخاطر اینکه چیزی نداشتیم برام گذاشته و همه اینها انگار غذای بهشتی بود .
سحری را که خوردم منتظر اذان می شوم ولی اذان نمی گه با خودم می گم برم آب بخورم وقتی آب خوردم باز هم اذان نگفت با خودم گفتم پس کی اذان می گه .
انگار آن روز قرار بود طولانی ترین سحری را داشته باشم و من ثواب این روزه را برای شادی روح برادرم می فرستم
