آلبوم خاطرات جشن خیابانی نیمه شعبان
هیئت محبین المهدی (عج)، تشکل مردم نهاد جوانان کرانه نور هدایت مورخ 1402/12/04
ممنون بزرگترها و گذشتگان مون هستیم که با تصمیم‌های درستشون، زندگی خوبی برامون ساختن و البته ممکنه نقدهایی هم داشته باشیم.
حالا نوبت ماست! در برابر زندگی ای که برای آیندگان و عزیزانمون می‌سازیم، قضاوت خواهیم شد.
و بدترین تصمیم، کنار کشیدن از تصمیمه... چون یعنی من بی‌ارزشم و سزاوار احترام و نظرخواهی نیستم.
هیچکس به این راضی نمی‌شه... پس می‌آییم و از حق مسلم مون استفاده می‌کنیم، رای میدیم، از منتخب هامون مطالبه می‌کنیم و با تلاش زیاد، آینده خوبی برای خودمون و عزیزانمون می‌سازیم.
ما سرافرازان تاریخیم... آیندگان به ما خواهند بالید!
حواست به دنیا هست؟! دیدی چطوری کوچولوهای مقاوم غزه دارن توی عالم تاثیر میذارن؟! دیدی همه دنیا بیدار شدن و حتی دادگاه بین‌المللی لاهه هم علیه اسرائیل حکم داد؟!
این وایسادن مقابل زورگویی و قلدربازی دشمن رو از ایران یاد گرفتن، دنیای که تا نصفه توی حلق آمریکا رفته بود، با انقلاب بزرگ ما به خودش آمد و شروع به استقامت کرد.
سخت بود، اما شد و ما شدیم پرچمدار مبارزه با قلدرهای دهکده جهانی! اما کار تمام نشده... هنوز دنیا برای قدوم امام زمانمون مهیا نشده... ما پای کاریم!
چشم دنیا به مردم ایرانه... هم به موشکهای ما، هم به رأی‌های ما سلام که نشون میده ما پشت انقلاب مون هستیم. چشم گریان و زخمی اون کوچولوی یتیم توز غزه هم به ماست...
چای با حل شدن دونه دونه های ریز شکر، شیرین میشه. آره هیچ وقت یه دونه شکر، چای رو شیرین نمی‌کنه! اما تصور کن اگر هر کدوم از دونه‌های شکر می‌خواستن بگن، نه ما نمی‌خوایم چایی رو شیرین کنیم! چه اتفاقی می‌افتاد؟!
صبح یازده اسفند، با دونه دونه رای های ما شیرین میشه و کشورمون و آیندۀ خودمون و بچه هامون...
