مسابقه خطاطی بین پسرها برگزار شده است. داور مسابقه هم مادر است. مادر حواسش هست که پسر کوچک نباید احساس ضعف کند و پسر بزرگ هم نباید غرورش بشکند. گردنبندش را از گردن باز می‌کند و مهره‌های آن را روی زمین می‌ریزد. به پسرها می‌گوید هر کدام مهره بیشتری جمع کند او برنده مسابقه خطاطی است. حالا دیگر مجبور نیست از بین پسرها یکی را انتخاب کند.
فاطمه (س) زمان ناخوشی پدر، بیش از همه گریه می‌کرد، تا اینکه پدر به او گفت: « تو اولین کسی هستی که در بهشت به من ملحق می‌شوی. » با این جمله آرامش به جان فاطمه (س) نشست و لبخند زد. دردانه پیامبر (ص) بعد از رحلت پدر، یک دریا اشک ریخت و مردم به جای آرام کردن او، شکایت کردند که یا شب گریه کن یا روز. از آن به بعد و بانو به بقیع می‌رفت و گریه می‌کرد.
همیشه به وقت صدا کردن بچه‌ها می‌گردد دنبال کلمات قشنگ. همیشه حواسش است قبل از بردن نامشان محبت ریخته باشد در کلامش. پسر کوچکش، حسینش آمده است پیشش، به مادر سلام می‌دهد و فاطمه (س) می‌گوید؛ «سلام پسرک من! نور چشم من! میوه دلم!»
رسول خدا (ص) از جمع مسلمانان در مسجد می پرسد : چه روشی برای زندگی بانوان بهتر است ؟
همگی از جواب عاجزند . سلمان به خانه فاطمه (س) می‌آید و همین را می‌پرسد فاطمه (س) پاسخ می دهد : « بهترین چیز برای زن آن است که مرد نامحرمی را به غیر ضرورت نبیند و هیچ مرد نامحرمی هم او را نبیند . »
