پیامبر اسلام (صلی الله علیه و اله و سلم) روزی فاطمه (علیها السلام) را نگران و اندوهگین یافت و پرسید: حزن و اندوه تو برای چیست؟
حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) فرمودند:
«یا اَبَةَ ذَکَرت المحشرَ وَ وقوفَ النّاسِ عراةً یَومَ القیامَةِ، واسوأتاه یَومئِذٍ مِنَ الله عزّوجلّ.»
«ای پدر! به یاد آوردم روز محشر و توقف مردم را در آن روز، در حالی که برهنه اند. وای از زشتی ها در پیشگاه خدای بزرگ در آن روز.»
بحارالانوار، ج8، ص53حدیث62و کشف الغمّة ج2 ص57.
فرهنگ سخنان فاطمه زهرا (ع)، 1387، ص220
حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) فرمودند:
«إلزَم رِجلَها فانّ الجَنّةَ تَحتَ أقدامِها.»
«در خدمت مادر باش، زیرا بهشت زیر پای مادران است.»
مسند احمد و کنز العمال ج16ص 426حدیث 45443.
فرهنگ سخنان فاطمه زهرا (ع)، 1387، ص248
امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
«بُنیَ الجَسدُ عَلَی الخُبزٍ.»
«بدن انسان بر پایه نان بنا شده.»
مکارم الاخلاق،1390، ص326
پیامبر اکرم (صلی الله و علیه و آله و سلم) فرمودند:
«لایُردُّ القَضَاءَ إلا الدُّعاءُ»
«قضای الهی را چیزی دفع نمی کند مگر دعا.»
مکارم الاخلاق،1390، ص574
1. رکن اسلام
امام باقر (ع) فرمود : اسلام بر پنج چیز استوار است : نماز ، زکات ، حج ، روزه و ولایت ( رهبری اسلامی )
2. فلسفه روزه
امام صادق (ع) فرمود : خداوند روزه را واجب کرده تا بدین وسیله دارا و ندار ( غنی و فقیر ) مساوی گردند .
3. روزه آزمون اخلاص
امیر المؤمنین (ع) فرمود : خداوند روزه را واجب کرد تا به وسیله آن اخلاص خلق را بیازماید .
4. روزه یادآور قیامت
امام رضا (ع) فرمود : مردم به انجام روزه امر شده اند تا دردگرسنگی و تشنگی را بفهمند و به واسطه آن فقر و بیچارگی آخرت را بیابند .
5. زکات بدن
رسول خدا (ص) فرمود : برای هر چیز زکاتی است و زکات بدن ها روزه است .
6. سپر آتش
رسول خدا (ص) فرمود : روزه ، سپر آتش ( جهنم ) است . یعنی به واسطه روزه گرفتن انسان از آتش جهنم در امان خواهد بود .
7. اهمیت روزه
رسول خدا (ص) فرمود : روزه گرفتن در گرما ، جهاد است .
8. روزه نفس
امیر المؤمنین علی (ع) فرمود : روزه نفس از لذت های دنیوی ، سودمندترین روزه هاست .
9. روزه واقعی
امام علی (ع) فرمود : روزه ، پرهیز از حرام هاست . همچنان که شخص از خوردنی و نوشیدنی پرهیز می کند .
10. برترین روزه
امام علی (ع) فرمود : روزه قلب بهتر از روزه زبان و روزه زبان بهتر از روزه شکم است.
11. روزه چشم و گوش
امام صادق (ع) فرمود : آن گاه که روزه می گیری باید چشم و گوش و مو و پوست تو هم روزه دار باشند . ( از گناهان پرهیز کند . )
12. روزه اعضاو جوارح
حضرت زهرا (ع) فرمود : روزه داری که زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نکرده است روزه اش به چه کارش خواهد آمد .
13. روزه ناقص
امام باقر (ع) فرمود : روزه این افراد کامل نیست :
1. کسی که امام ( رهبر ) را نافرمانی کند .
2. بنده فراری تا هنگامی که برگردد .
3. زنی که اطاعت شوهر نکرده ، تا این که توبه کند .
4. فرزندی که نافرمان شده تا این که فرمانبردار شود .
14. روزه بی ارزش
امام علی (ع) فرمود : چه بسا روزه داری که از روزه اش جز گرسنگی و تشنگی بهره ای ندارد و چه بسا زنده داری که از نمازش جز بی خوابی و سختی سودی نمی برد .
15. روزه و صبر
امام صادق (ع) فرمود : خداوند عزوجل فرموده است : از صبر و نماز کمک بگیرید ، صبر ، روزه است .
16. روزه و صدقه
امام صادق (ع) فرمود : یک درهم صدقه دادن از یک روز روزه مستحبی والاتر است .
17. پاداش روزه
رسول خدا فرمود : خدای تعالی فرموده است : روزه برای من است و من پاداش آن را می دهم .
18. جرعه نوشان بهشت
رسول خدا ( ص ) فرمود : کسی که روزه او را از غذا های مورد علاقه اش باز دارد ، بر خداست که به او از غذا های بهشتی بخوراند و از شراب های بهشتی به وی بنوشاند .
19. خوشا به حال روزه داران
رسول خدا (ص) فرمود : خوشا به حال کسانی که برای خدا گرسنه و تشنه شده اند اینان در روز قیامت سیر می شوند .
20. مژده به روزه داران
امام صادق (ع) فرمود : هر کس در روز بسیار گرم برای خدا روزه بگیرد و تشنه شود ، خداوند هزار فرشته را می گمارد تا دست به چهره او بکشند و به وی بشارت دهند تا هنگامی که افطار کند .
21. شادی روزه دار
امام صادق (ع) فرمود : برای روزه دار دو سرور و خوشحالی است :
1. هنگام افطار
2. هنگام لقاء پروردگار ( وقت مردن و در قیامت )
22. بهشت و باب روزه داران
رسول خدا (ص) فرمود : برای بهشت دری است به نام « ریان » که فقط روزه داران از آن وارد می شوند .
23. دعای روزه داران
اما کاظم (ع) فرمود : دعای شخص روزه دار هنگام افطار مستجاب می شود .
24. بهار مؤمنان
رسول خدا (ص) فرمود : زمستان ، بهار مؤمن است ؛ از شب های طولانی اش برای شب زنده داری و از روز های کوتاهش برای روزه داری بهره می گیرد .
25. روزه مستحبی
امام صادق (ع) فرمود : هر کس کار نیکی انجام دهد ده برابر آن پاداش دارد و از جمله آنها سه روز روزه در هر ماه است .
26. روزه ماه رجب
امام کاظم (ع) فرمود : رجب نام نهری است در بهشت از شیر سفیدتر و از عسل شیرین تر ؛ هر کس یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد خداوند از آن نهر به او می نوشاند .
27. روزه ماه شعبان
امام صادق (ع) فرمود : هر کس سه روز آخر ماه شعبان را روزه گیرد و به روزه ماه رمضان وصل کند ، خداوند ثواب روزه دو ماه پی در پی را برایش محسوب می کند .
28. افطاری دادن (1)
امام صادق (ع) فرمود : هر کس روزه داری را افطار دهد ، برای او هم مثل اجر روزه دار است .
29. افطاری دادن (2)
امام کاظم (ع) فرمود : افطاری دادن به برادر روزه دارت از گرفتن روزه ( مستحبی ) بهتر است .
30. روزه خواری
امام صادق (ع) فرمود : هر کس یک روز ماه رمضان را ( بدون عذر ) بخورد ، روح ایمان از او جدا می شود .
31. رمضان ماه خدا
امام علی (ع) فرمود : رمضان ماه خداو شعبان ماه رسول خدا و رجب ماه من است.
32. رمضان ماه رحمت
رسول خدا (ص) فرمود : رمضان ماهی است که ابتدایش رحمت و میانه اش مغفرت و پایانش آزادی از آتش است .
33. فضیلت ماه رمضان
رسول خدا (ص ) فرمود : در های آسمان در اولین شب ماه رمضان گشوده می شود و تا آخرین شب آن بسته نخواهد شد .
34. اهمیت ماه رمضان
رسول خدا (ص ) فرمود : اگر بنده « خدا »می دانست که در ماه رمضان چیست [چه بکتی وجود دارد ] دوست می داشت که تمام سال رمضان باشد .
35. قرآن و ماه رمضان
امام رضا (ع) فرمود : هر کس ماه رمضان یک آیه از کتاب خدا را قرائت کند ، مثل این است که در ماه های دیگر تمام قران را بخواند .
36. شب سرنوشت ساز
امام صادق (ع) فرمود : آغاز سال ( حساب اعمال ) شب قدر است . در آن شب برنامه سال آینده نوشته می شود .
37. برتری شب قدر
از امام صادق (ع) سؤال شد : چگونه شب قدر از هزار ماه بهتر است ؟
حضرت فرمود : کار نیک در آن شب از کار در هزار ماه که در آن ها شب قدر نباشد بهتر است .
38. تقدیر اعمال
امام صادق (ع) فرمود : برآورد اعمال در شب نوزدهم انجام می گیرد و تصویب آن در شب بیست و یکم و تنفیذ آن در شب بیست و سوم .
39. احیاء شب قدر
فضیل بن یسار گوید : امام باقر (ع) در شب بیست و یکم و بیست و سوم ماه رمضان مشغول دعا می شد تا شب به سر آید و آن گاه که شب به پایان می رسید نماز صبح را می خواند .
40. زکات فطره
امام صادق (ع) فرمود : تکمیل روزه به پرداخت زکاه یعنی فطره است . همچنان که صلوات بر پیامبر(ص) کمال نماز است .
پیامبر گرامی(صلی الله علیه و آله) درباره ماه رمضان می فرماید:
«ای مردم! ماه خدا با برکت و رحمت و مغفرت به شما روی آورد، ماهی که نزد خدا از همه ماهها برتر و روزهایش بر همه روزها و شبهایش بر همه شبها و ساعاتش بر همه ساعات برتر است، ماهی است که شما در آن به میهمانی خدا دعوت شده و مورد لطف او قرار گرفتهاید، نفسهای شما در آن تسبیح و خوابتان در آن عبادت، عملتان در آن مقبول و دعایتان در آن مستجاب است.... بهترین ساعاتی است که خداوند به بندگانش نظر رحمت می کند... .»
«وسائل الشیعه، همان، ج 10، ص 313»
خداوند عزّ و جلّ فرمود:
اى موسى! آنچه که به خاطر من و خالصانه انجام شود، اندکِ آن هم بسیار است. و آنچه به خاطر غیر من انجام گیرد، بسیارِ آن هم اندک و ناچیز است.
اى فرزند آدم! هرروز، روزى تو مى رسد، ولى بازهم غمگین مى شوى، ولى از عمر تو کاسته مى شود، اما اندوهگین نمى گردى. چیزى مى طلبى که تو را به طغیان مى کشد، در حالى که به اندازه کفایت دارى.
اى فرزند آدم! براى راهى طولانى توشه بسیار برگیر و بار خود را سبک کن، چرا که راه، باریک است. و کار و عمل را خالص ساز، چرا که ارزیاب، بیناست. و خواب خود را براى قبر نگهدار و افتخار خویش را براى میزان و لذّت هاى خود را براى بهشت. و براى من باش، تا براى تو باشم.
هرگاه بخواهم خیر دنیا و آخرت را براى یک مسلمان فراهم کنم، براى او قلبى خاشع، زبانى ذاکر، جسمى شکیبا بر بلا و همسرى با ایمان قرار مى دهم که هرگاه به آن همسر بنگرد، همسرش او را شادمان سازد و در غیاب شوهر، نگهدار ناموس و مال او باشد.
اى فرزند آدم! من سه نیکى درباره تو کرده ام: 1. چیزهایى از تو را پوشاندم که اگر خانواده ات مى دانستند تو را به خاک نمى سپردند. 2. وسعت رزق و روزى به تو دادم، آنگاه از تو قرض خواستم ، ولى تو نیکى و خیرى پیش نفرستادى. 3. هنگام مرگ، مهلتى دادم تا در یک سوم دارایى خود وصیّت کنى، ولى تو خیر و نیکى پیش نفرستادى.
بنده، با هیچ چیز مثل اداى آنچه بر او واجب کرده ام به من نزدیک نمى شود، بنده من پیوسته با انجام نوافل به جایى مى رسد که او را دوست مى دارم. و هرگاه او را دوست داشتم، براى او گوش و چشم و دست و پشتیبان خواهم بود. اگر مرا بخواند، اجابتش مى کنم و اگر از من بخواهد ، عطایش مى کنم.
به صاحب مالِ بسیار بگو که به ثروت فراوانش و توانگرىاش مغرور نشود. اگر مغرور است، پس صبح و شام، به مخلوقات طعام بدهد! به صاحب دانش بگو که به علم فراوان خود مغرور نشود. اگر مغرور است، پس بداند که چه زمانى مى میرد؟! و به صاحب بازوى نیرومند بگو که به قدرت خود مغرور نشود. اگر مغرور قدرت خویش است، پس مرگ را از خود دور سازد!
هرکس به تقدیر و قضاى من ایمان نیاورد و بربلاى من صبر نکند و بر نعمت هایم شکر نکند، پس پروردگارى غیر از من را برگزیند. هر کس صبح کند، در حالى که بر دنیا غمگین شود، بر من خشمگین شده است، هر کس در مقابل ثروتمندى به خاطر ثروتش تواضع کند، دو سوم دینش بر باد رفته است.
به مؤمنان بگو: لباس دشمنانم را نپوشند، و غذاى دشمنانم را نخورند، و راه و روشِ دشمنانم را نپویند، که (اگر چنین کنند) دشمن من مىشوند، همان طور که آنان دشمنان من هستند.
من بهترین شریک هستم، هرکس در عمل و عبادتى، دیگرى را شریک من قرار دهد، آن عمل را نمى پذیرم، مگر عملى که خالص براى من باشد.
مردم، عیال و نانخور من هستند . محبوبترین افراد نزد من، کسانى اند که به مردم مهربان تر و در رفع نیازهایشان کوشاتر باشند.
همانا منم خداوند، هیچ معبودى جز من نیست. مردم را آفریدم و خیر و نیکى را هم آفریدم و آن را بر دستان کسى جارى ساختم که دوست مى دارم، خوشا به حال آن که خیر را بر دستان او جارى ساختم. منم خداوند، معبودى جز من نیست. مردم را آفریدم و شرّ را آفریدم و آن را بردستانِ هر که بخواهم جارى مى کنم. پس واى بر آن که بدى را بر دستان او جارى سازم.
کسى که سخن مرا طبق رأى ونظر خودش تفسیر کند (تفسیر به رأى) به من ایمان نیاورده است، و کسى که مرا به آفریده هایم تشبیه کند، مرا نشناخته است. و کسى که در دین من قیاس را به کارگیرد، بر دین و آیین من نیست.
در اسلام، هر جمعیت و مردمى را که تن به ولایت و رهبرى هر پیشواى ستمگرى بدهند که از سوى خداوند نیست، حتما عذاب خواهم کرد، هرچند آن مردم در کارهاى خودشان نیکوکار و اهل تقوا باشند و حتما عفو و گذشت خواهم کرد از هر گروهى در اسلام ، که ولایت و رهبرى هر پیشواى دادگرى را که از سوى خداست، بپذیرند و گردن نهند ، هرچند آن مردم در (کارهاى) خودشان ستمگر و بدکار باشند.
اى فرزند آدم! با من انصاف نمى کنى! من با نعمتها نسبت به تو دوستى و محبّت مى کنم، ولى تو با گناهان با من دشمنى مى کنى. خیر من بر تو نازل مى شود، ولى از تو بدى به طرف من بالا مى آید، و پیوسته فرشته اى بزرگوار، هر روز و شب، گزارش کارى زشت را از تو براى من مى آورد.
موسى علیه السلام از پروردگارش سؤال کرد: خدایا! تو نزدیکى، تا با تو نجوا کنم، یا دورى که صدایت بزنم؟ خداوند به او چنین وحى کرد: اى موسى! من همنشین کسى هستم که مرا یاد کند. موسى گفت: چه کسى در پوشش و پرده توست، آن روز که جز پوشش تو، پوششى نیست؟ خداوند فرمود: آنان که مرا یاد مى کنند، من هم آنان را یاد مى کنم، در راه من با یکدیگر دوستى مى کنند، من هم آنان را دوست مى دارم. اینان کسانى اند که هرگاه بخواهم بر اهل زمین ، بدى و عذابى برسانم، آنان را یاد مى کنم و به خاطر آنان ، عذاب را از زمینیان دور مى سازم.
اى موسى! به خاطر ثروت زیاد، خوشحال مشو و در هیچ حالى یاد مرا وامگذار، همانا ثروت زیاد ، گناهان را از یاد انسان مى برد و ترک یاد خدا سنگدلى و قساوت قلب مى آورد.
اى عیسى! از چشمانت اشک ها را و از قلبت خشوع را به من ببخش، دو چشمت را با سرمه اندوه، سرمه بکش ، آن گاه که اهل باطل مى خندند. بر گور مردگان بایست و با صداى بلند، آنان را صدا بزن، باشد که از آنان پند خویش را بگیرى و بگو: یقینا من نیز از پیوستگان به شما خواهم بود.
اى موسى! تکبّر و فخر را واگذار، و به یاد آور که ساکن گور خواهى شد. این یاد آورى، تو را از شهوات باز بدارد.
امام مهدی علیه السّلام فرمودند:
سجده شکر پس از هر نماز از بهترین و ضرورى ترین سنّتها است.
هر یک از شما باید عملى را انجام دهد که سبب نزدیکى به ما و جذب محبت ما گردد؛ و باید دورى کند از کردارى که ما نسبت به آن، ناخوشایند و خشمناک مى باشیم، پس چه بسا شخصى در لحظه اى توبه کند که دیگر به حال او سودى ندارد و نیز او را از عِقاب و عذاب الهى نجات نمى بخشد.
از فضائل تربت حضرت سیّدالشّهداء (علیه السّلام) آن است که چنانچه تسبیح تربت حضرت در دست گرفته شود، ثواب تسبیح و ذکر را دارد، گرچه دعائى هم خوانده نشود.
اگر طلب مغفرت و آمرزش بعضى شماها براى همدیگر نبود، هرکس روى زمین بود هلاک مى گردید، مگر آن شیعیان خاصّى که گفتارشان با کردارشان یکى است.
هر که خواسته اى و حاجتى از پیشگاه خداوند متعال دارد بعد از نیمه شب جمعه غسل کند و جهت مناجات و راز و نیاز با خداوند، در جایگاه نمازش قرار گیرد.
به راستى كه علم ما بر اوضاع شما احاطه دارد و هيچ چيز از احوال شما بر ما پوشيده نيست و نسبت به لغزشهايى كه از شما سرمى زند شناخت داريم.
همانا خداوند متعال، اباء و امتناع دارد نسبت به حقّ مگر آن که به اتمام و کمال برسد و باطل، نابود و مضمحل گردد.
همانا بهشت جایگاهى است که در آن آبستن شدن و زایمان براى زنان نخواهد بود، پس هرگاه مؤمنى آرزوى فرزند نماید، خداوند متعال بدون جریان حمل و زایمان، فرزند دلخواهش را به او مى دهد همان طورى که حضرت آدم(علیه السّلام) را آفرید.
عطسه، انسان را تا سه روز از مرگ نجات مى بخشد.
از خدا بترسید و تسلیم ما باشید، و امور خود را به ما واگذار کنید، چون وظیفه ما است که شما را بى نیاز و سیراب نمائیم همان طورى که ورود شما بر چشمه معرفت به وسیله ما مى باشد؛ و سعى نمائید به دنبال کشف آنچه از شما پنهان شده است، نباشید.
کسى با ما، در رابطه با مقام ولایت و امامت مشاجره و منازعه نمى کند مگر آن که ستمگر و معصیت کار باشد، همچنین کسى مدّعى ولایت و خلافت نمى شود مگر کسى که منکر و کافر باشد.
من آن کسى هستم که در آخر زمان با این شمشیر - ذوالفقار- ظهور و خروج مى کنم و زمین را پر از عدل و داد مى نمایم همان گونه که پر از ظلم و جور شده است.
از ما درباره ى این که فردى چیزى را براى ما وقف کرده، ولى خودش به آن محتاج شده است، پرسیده اى. حکم چنین فردى، این است که در آن چه براى ما وقف کرده، ولى تسلیم ما نکرده، مختار است و مى تواند وقف را به هم بزند؛ ولى آن چه را، به خاطر تسلیم، وقفش مسلّم شده است، دیگر نمى تواند برگرداند، خواه به آن احتیاج داشته یا نداشته باشد.
هركس در اجراي اوامر خداوندكوشا باشد، خدا نيز وی را در دستيابی به حاجتش ياري می كند.
دلهای ما ظرف اراده و مشیت خداست پس هرگاه او چیزی را اراده کند،ما نیز همان چیز را اراده می کنیم.
به درستی که دختر رسول خدا (فاطمه) برای من الگویی نیکوست.
ملعون است، ملعون است، آن كسى كه نماز مغربش را تأخير بيندازد تا زمانى كه آسمان پديدار شود.
ملعون است، ملعون است، كسى كه نماز صبحش را تأخير بيندازد تا زمانى كه ستارگان محو شوند.
با هيچ چيز مثل نماز، بينى شيطان به خاك ماليده نمى شود پس نماز را به پادار و بينى شيطان را به خاك بمال.
شیعیان ما هنگامی به فرجام نیک و زیبای خداوند می رسند که از گناهانی که نهی شده اند، احتراز نمایند.
امام مهدی علیه السّلام فرمودند:
حضرت زكريّا (عليه السلام) از خدا خواست تا نامهاى «پنج تن» را به او بياموزد، پس جبرئيل را بر او نازل كرد، و آموخت. پس از آن هنگامى كه نام محمد و على و فاطمه و حسن را ياد آور مى شد غم و اندوهش برطرف مى شد ولى هنگامى كه امام حسين را به ياد مى آورد گريه گلويش را مى فشرد و نفسهايش به شماره مى افتاد... .
ما در رعايت حال شما كوتاهى نمى كنيم و شما را فراموش نمى كنيم، اگر جز اين بود گرفتاريها بر شما فرود مى آمد و دشمنان، شما را ريشه كن مى كردند پس تقواى خداى بزرگ را پيشه خود سازيد.
آيا شنيديد كه خداوند بزرگ فرمود: اى كسانى كه ايمان آورديد از خدا و رسول و صاحبان فرمان برخود پيروى و فرمانبردارى كنيد، آيا مقصود اين نيست فرمانى كه تا روز قيامت پا برجاست؟
هنگامى كه پرچمى پنهان شد پرچم ديگرى پديدار گرديد، و زمانى كه ستاره اى غروب كرد ستاره، ديگرى طلوع كرد، زمانى كه خداوند امام عسكرى(عليه السلام) را قبض روح كرد. گمان كرديد كه واسطه و رابطه بين خدا و خلقش قطع شد ولى هرگز رابطه قطع نشد و تا قيامت قطع نخواهد شد و فرمان خدا غالب و پيروز خواهد شد اگر چه آنان دوست نداشته باشند.
مگر نمى دانند كه امامان آنان بعد از پيامبرشان يكى پس از ديگرى به طور منظم آمدند تا به فرمان خدا نوبت به امام پيشين يعنى امام حسن عسكرى (عليه السلام) رسيد كه به جاى پدرانش نشست تا به سوى حق و راه مستقيم رهنمون گردد.
آيا نمى بينيد كه خداوند براى شما منابع عقل را قرار داده كه به آن منابع پناه مى بريد و پرچمها و نشان هايى نصب كرده كه بواسطه آنها هدايت مى شويد و اين روش از زمان حضرت آدم شروع شد تا اينكه امام عسكرى (عليه السلام) كه درود خدا بر او باد آشكار شد.
پيشوايان كه درود خدا بر آنان باد از خدا درخواست مى كنند پس او پديد مى آورد و آنان از او مى خواهند و او روزى مى دهد، به خاطر اجابت درخواست آنان و احترام و بزرگداشت حق آنان.
خداوند بزرگ اجازه نداد و نخواست كه امامت پس از امام حسن و امام حسين عليهماالسلام در دو برادر جمع شود.
خداوند پس از پيامبراكرم (صلى الله عليه و آله) كار امّت را به برادر و پسر عمو و وصىّ و وارث او على بن ابى طالب عليهماالسلام سپرد، سپس به جانشينان او از فرزندانش يكى پس از ديگرى واگذار كرد. و توسط آنان دين خود را زنده كرد و نور خود را به اتمام رسانيد.
...سپس خداوند حضرت محمد (صلى الله علیه و آله) را به عنوان رحمت براى جهانیان بر انگیخت و نعمتش را به وسیله او تمام کرد و پیامبرانش را با او خاتمه بخشید و او را به سوى تمام مردم فرستاد.
خداوند بزرگ مخلوقات را بيهوده نيافريده و آنان را پوچ و بيهوده رها نكرده، بلكه آنان را با قدرت خود آفريد و براى آنان چشم و گوش و قلب و عقل قرار داد و سپس انبيائى كه بشارت دهنده و هشدار دهنده هستند به سوى آنان فرستاد كه آنان را به اطاعت از او فرمان مى دهند و از معصيت او نهى مى كنند و چيزهايى را كه در مورد پروردگارشان و دينشان نمى دانستند به آنان شناساندند.
هدف و قصد خویش را نسبت به محبّت و دوستى ما - اهل بیت عصمت و طهارت - بر مبناى عمل به سنّت و اجراء احکام الهى قرار دهید، پس همانا که موعظه ها و سفارشات لازم را نموده ام و خداوند متعال نسبت به همه ما و شما گواه مى باشد.
زمان ظهور مربوط به اراده خداوند متعال مى باشد و هرکس زمان آن را معیّن و معرّفى کند، دروغ گفته است.
چگونگى بهره گیرى و استفاده از من در دوران غیبت همانند انتفاع از خورشید است در آن موقعى که به وسیله ابرها از چشم افراد ناپدید شود.
بین خداوند و هیچ یک از بندگانش، خویشاوندى وجود ندارد - و براى هرکس به اندازه اعمال و نیّات او پاداش داده مى شود - هرکس مرا انکار نماید از (شیعیان و دوستان) ما نیست و سرنوشت او همچون فرزند حضرت نوح (علیه السّلام) خواهد بود.
و هنگامى که به ما اجازه سخن داده شود، حق آشکار وباطل ریشه کن و از شما دور خواهد شد، از خدا مى خواهم که این مهمّ را به نحو احسن و در حد کفایت و با ولایت ما انجام دهد.
آگاه و متوجه باشید که در هیچ حالتى، زمین خالى از حجّت خداوند نخواهد بود، یا به طور ظاهر و آشکار و یا به طور مخفى و پنهان.
فضیلت تعقیب دعا و تسبیح بعد از نمازهاى واجب نسبت به بعد از نمازهاى مستحبّى همانند فضیلت نماز واجب بر نماز مستحبّ مى باشد.
براى هیچ کس جائز نیست که در اموال و چیزهاى دیگران تصرّف نماید مگر با اذن و اجازه صاحب و مالک آن.
خدا با ما است و نیازى به دیگران نداریم؛ و حقّ با ما است و هر که از ما روى گرداند باکى نداریم.
امام مهدی علیه السّلام فرمودند:
امام مهدى(عليه السلام) در زيارت ناحيه مقدّسه خطاب به امام حسین(علیه السّلام) می گویند: هر صبح و شام بر تو گريه و شيون مى كنم و در مصيبت تو به جاى اشک، خون مى گريم .
كسى كه در آن مسجد نماز بخواند، همانند اين است كه در خانه عتيق (يعنى كعبه) نماز خوانده است.
من مايه امنيت زمينيان هستم، همان طور كه ستارگان موجب امنيت آسمانيانند.
من باقيمانده از آدم و ذخيره نوح و برگزيده از ابراهيم و خلاصه محمد[كه درود خدا بر آنان باد]مى باشم.
به خدا پناه مى برم از كورى بعد از روشنايى و روشن بينى و از گمراهى بعد از هدايت، و از چيزهايى كه موجب نابودى اعمال مى شود و به او پناه مى برم از آزمايشهاى هلاك كننده. زيرا خداوند متعال فرمايد: آيا مردم تصور مى كنند همين كه گفتند ايمان آورديم رها مى شوند و مورد آزمايش قرار نمى گيرند؟
به خدا قسم صاحب الامر هرسال در مراسم حج حضور پيدا مى كند و مردم را مى بيند و آنان را مى شناسد ولى مردم او را مى بينند ولى او را نمى شناسند.
حمد و ستايش مخصوص خداوندى است كه پروردگار جهانيان است و همتايى ندارد. ستايش به خاطر احسانش به ما و نيكى او بر ما، خداوند بزرگ و با عظمت براى حق جز پايدارى و كمال چيزى نمى پسندد و براى باطل نيز جز نابودى چيزى مقدر نكرده است.
اما كسانى كه اموال ما را در دست گرفته اند، پس هر كس چيزى از آن را مباح شمارد و بخورد همانا آتش خورده است.
كسى كه از اموال ما چيزى بخورد همانند اين است كه آتش را مى خورد و به زودى به جهنم خواهد رسيد.
اما آنچه در مورد کسى پرسیدى که اموال ما در دست اوست و حلال مى شمارد یا بدون دستور ما در آن تصرف کند همان گونه که در مال خود تصرف مى کند، بدان کسى که چنین کند، ملعون است و ما روز قیامت دشمنان او خواهیم بود.
لعنت خدا و فرشتگان و تمام مردم جهان برکسى باد که درهمى از اموال ما را حلال بداند.(منظور حضرت از اموال ما، سهم امام است که باید کسی که خمس برای او واجب است بپردازد و اگر نپردازد، شامل این لعنت می‌شود.)
اما آنچه را که به ما رساندى مورد قبول نیست مگر آنچه پاک و پاکیزه باشد و دستمزد آوازخوان حرام است.
اما اموال شما ما آنها را فقط براى اين مى پذيريم كه شما پاكيزه شويد، پس هر كس بخواهد ـ كه پاك شود ـ برساند و هر كس مايل است قطع كند، پس آنچه خدا به ما عطا فرموده است بهتر و برتر است از آنچه به شما داده است.
درهاى سئوال از چيزهايى را كه براى شما مفيد نيست ببنديد و خود را در مورد دانستن چيزهاى غيرلازم به زحمت نيندازيد، و درمورد تعجيل فرج زياد دعا كنيد زيرا كه موجب فرج خواهدشد.
اگر دلهاى شيعيان ما ـ كه خداوند آنان را براى اطاعت خودش موفق كند ـ در وفا كردن به پيمانشان يكى بود هرگز سعادت و ملاقات ما از آنان به تأخير نمى افتاد، بلكه سعادت ديدار با ما همراه با شناخت و صداقت براى آنان زود به دست مى آمد، چيزى جز كارهاى ناشايست آنان ما را از ايشان محبوس نمى سازد.
اما در مورد علّت غيبت، خداوند متعال مى فرمايد: اى ايمان آورندگان از چيزهايى كه اگر روشن شود بدتان مى آيد سئوال نكنيد. زيرا هيچ يك از پدران من نبودند جز اين كه تعهدى نسبت به طاغى زمان خود داشتند ولى زمانى كه من خروج كنم هيچ تعهدى نسبت به هيچ يك از طاغوت ها ندارم (يعنى در برابر هيچ كس وظيفه تقيه ندارم).
غيبت دوم به وقوع پيوست، پس ظهورى نخواهد بود مگر بعد از اذن خدا و آن بعد از مدت طولانى و قساوت دلها و پُر شدن زمين از ظلم و ستم خواهد بود .
امّا در رخدادهايى كه پيش مى آيد به راويان احاديث ما مراجعه كنيد، كه آنان حجّت من بر شما هستند و من حجّت خدا بر آنانم.
بايد بدانيد كه حق در ميان ما و با ماست، كسى غير از ما چنين چيزى نمى گويد مگر دروغ گوى افتراء زننده و كسى جز ما چنين ادعايى نمى كند مگر گمراه، گمراه شده.
او نورى فروزان و ماهى درخشان بود که خداوند بزرگ آنچه را نزد خود بود، براى او برگزید، پس او راه و روش پدران بزرگوار خود را گام به گام دنبال کرد تا رحلت فرمود.
