چای با حل شدن دونه دونه های ریز شکر، شیرین میشه. آره هیچ وقت یه دونه شکر، چای رو شیرین نمی‌کنه! اما تصور کن اگر هر کدوم از دونه‌های شکر می‌خواستن بگن، نه ما نمی‌خوایم چایی رو شیرین کنیم! چه اتفاقی می‌افتاد؟!
صبح یازده اسفند، با دونه دونه رای های ما شیرین میشه و کشورمون و آیندۀ خودمون و بچه هامون...
می‌گفت جمهوری اسلامی حرم است! حاج قاسم را می‌گویم. همان سردار بی‌ادعایی که جای دیگر گفته بود:
اگر من جانم را هزاران بار فدای این ملت کنم ارزشش را دارد!
حاج قاسم همان شخصیتی است که جدای از تمام تفاوت هایمان، برایمان خیلی قابل احترام است.
امروز در نزدیکی انتخابات، صدای او را باید شنید؛ اینکه باید به خاطر اسلام، به خاطر ایران، به خاطر امنیت و اصلاً به خاطر خودمان در انتخابات شرکت کنیم به کنار.
حرف من چیز دیگریست، امروز در هر جایگاه، شغل، لباس و منصب و با هر عقیده‌ای که هستیم، همین که اسممان «ایرانی» است کافی است برای حرکت برای ساختن انتخاباتی پرشور.
حالا شما برای انتخابات چه برنامه‌ای دارید؟
می‌گفت: «بسیجی که بسیجی هست و حلقه به گوش امام و انقلاب. باید بریم سراغ اونایی که کاری به انقلاب ندارند. اگه دست دو نفری که شبیه ما فکر نمی‌کنن رو گرفتی و آوردی هنر کردی.»
یک وقت می دیدی با افرادی دمخور شده که یک بار هم رای نداده‌اند؛ از لات و خلافکار بگیر تا آدمی که اصلاً با نظام و انقلاب مخالف بود. می‌رفت چهره به چهره باهاش حرف می زد و آخر سر طرف را می‌آورد توی راه. خیلی‌ها با همین صحبت‌های مصطفی؛ برای اولین بار توی عمرشان رفتند پای صندوق رای.
اگه بهت پیشنهاد بدن یه آینه کاری حرم امام حسین علیه السلام رو شما نصب کنی یا برای چند دقیقه خادم حرم ارباب باشی؛ ممکنه رد کنی؟!
حاج قاسم فرمود جمهوری اسلامی حرم است، اگر بماند بقیه حرم‌ها هم می‌مانند.
آینه کاری این حرم ۱۱ اسفنده، با تک تک رای‌های ما...
ریز به ریز، اصلا قشنگی تو همین کارای کوچیکه که کنار هم بزرگ میشه...
نکنه آینه کاری سهم شما و اطرافیانت نرسه و جایش خالی بمونه، یک آینه کوچک هم نباشه، تلألو نور کم میشه.
یه روزی بود خارج از کشور اگه می‌گفتی اهل iran هستی، طرف می‌گفت کجا؟ irag...
اما حالا واسه هر قضیه جهانی همه دنبال نظر ایرانن! تا اینجا رو ما مردم پشت این انقلاب موندیم و رسوندیم، باقی اش رو هم هستیم، تا خود قله!
کشور ماست... ایران عزیزمونه... جون مون فداش، یه برگه رای و نیم ساعت وقت که چیزی نیست.
به عالم نشون میدیم اینجا ایرانه! اینجا مرد میدان داره، پس مردم میدان هم داره.
